نزله

[نَ لَ / لِ] (از ع، اِ) نَزْله زکام، به خصوص زکامی که با خرابی سینه و سرفه همراه باشد (ناظم الاطباء) عبارت است از جلب شدن فضولات مرطوبه از دو بطن مقدم دماغ به سوی حلق و بعضی نزله را مختص به جلب شدن فضولات مرطوبه از دو بطن مقدم دماغ به سوی ریه و سینه دانسته اند (از بحر الجواهر) سرماخوردگی چایمان چاییدگی (یادداشت مؤلف) : زکام و نزله هر دو مشترکند لکن بعضی طبیبان آن را که به جانب بینی فرودآید و منفذ را بگیرد و حس بوی بازدارد زکام گویند و آن را که به حلق و سینه فرودآید نزله گویند (از ذخیرهء خوارزمشاهی).