نزل

[نَ زِ] (ع ص) جائی که اکثر در آنجا فرودآیند (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)( 1) (از المنجد||) خط نزل؛ خط مجتمع و فراهم آمده (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد ||) مکان نزل؛ جای درشت و سخت زود سیل آور (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) زمین سختی که به اندک باران سیل از آن جاری می شود (ناظم الاطباء) ( 1) - در المصباح نَزَل است (از اقرب الموارد).