نز

[نَزز] (ع اِ) زهاب (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) نِزّ (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) آب زه (مهذب الاسماء)( 1)آبی که از زمین تراود کلمهء فارسی و معرب است (از اقرب الموارد) آب اندک که از زمین برآید (فرهنگ خطی) ج، نزوز|| بسیار (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) کثیر (اقرب الموارد (||) ص) مرد تیزخاطر زیرک (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ذکی الفؤاد (اقرب الموارد) مرد زیرک (مهذب الاسماء ||) چست و چالاک (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ظریف خفیف (از اقرب الموارد) مرد سبک (از مهذب الاسماء ||) بسیارجنبش (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) طیاش (اقرب الموارد ||) آنکه بر یک امر قرار نگیرد (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء ||) ظلیم نز؛ شترمرغ که به یک جا قرار نگیرد (منتهی الارب ||) جوانمرد (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) سخی (اقرب الموارد (||) مص) نزیز (اقرب الموارد) رجوع به نزیز شود ( 1) - و فی المصباح: تسمیه بالمصدر و منهم من یکسر النون یجعله اسماً و هو الندی السائل (اقرب الموارد).