نخل مومین
[نَ لِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) نخل موم نخلی که نخلبند سازد : بلی نخل خرمای مریم بخندد بر آن نخل مومین که علاّن نمایدخاقانی گر به اول نستدندی اصل شیرینی ز موم نخل مومین در رطب شیرین تر از قند آمدی خاقانی نخل بستان و ترنج سر ایوان ببرید نخل مومین را هم برگ ز بر بگشائید خاقانی.