نخجیرزن
[نَ زَ] (نف مرکب) شکارچی صیاد نخجیرافکن : یلان کماندار نخجیرزن غلامان ترکش کش تیرزنسعدی و ایشان [ خرخیزیان ] آتش را بزرگ دارند و مرده را بسوزانند و خداوندان خیمه و خرگاهند و شکار کنند و نخجیرزنند (حدود العالم).