نحوی
[نَحْ] (ص نسبی) منسوب به علم نحو (ناظم الاطباء ||) عالم به علم نحو (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) آنکه نحو داند نحودان : چو ابن رومی شاعر چو ابن مقله دبیر چو ابن معتز نحوی چو اصمعی لغوی منوچهری کاتب نیک است و هست نحوی استاد صاحب عباد هست و هست مبرد منوچهری آن یکی نحوی به کشتی در نشست رو به کشتیبان نمود آن خودپرستمولوی گفت کل عمرت ای نحوی فناست زآنکه کشتی غرق در گردابهاستمولوی.