نحاس
[] (اِخ) احمدبن اسماعیل بن یونس مرادی مصری، مکنی به ابوجعفر و مشهور به نحاس و ابن النحاس و صفار مفسر و نحوی و دانشمند قرن چهارم هجری و کثیرالتألیف است از تألیفات اوست: 1- ادب الکاتب 2- الاشتقاق 3- اعراب القرآن 4- التفاحه، در نحو 5- تفسیر ابیات سیبویه 6- شرح المفضلیات 8- طبقات الشعراء 9- الکافی، در نحو 10 - معانی القرآن 11 - المقنع 12 - ناسخ الحدیث و منسوخه 13 - ناسخ القرآن و منسوخه 14 - الوقف و الابتداء الصغیر 15 - الوقف و الابتداء الکبیر وی به سال 337 یا 338 ه ق در مصر درگذشت (از ریحانه الادب ج 4 ص 177 از روضات الجنات ص 60 و تاریخ ابن خلکان ج 1 ص 30 و آداب اللغه ( العربیه ج 2 ص 182 و معجم الادباء ج 4 ص 140.