نجیب الدین
[نَ بُدْ دی] (اِخ) (شیخ) علی بن بزغش از عرفای قرن هفتم هجری است پدرش از شام به شیراز آمد و در آنجا توطن و ازدواج کرد و نجیب الدین در شیراز تولد یافت پس از تحصیل مقدمات علوم بر اثر رؤیائی به سفر حجاز رفت و به خدمت شیخ شهاب الدین سهروردی رسید و دست ارادت بدو داد و از دست او خرقه پوشید و به شیراز بازگشت و خانقاهی بنا کرده به ارشاد پرداخت 338 و شیرازنامه ص 131 و مجمل فصیحی (ذیل حوادث - و به سال 678 ه ق در آنجا وفات یافت رجوع به شدالازار صص 335 سنهء 678 ) و نفحات الانس ص 546 و سفینه الاولیاء ص 114 و خزینه الاصفیاء ج 2 ص 27 و وصاف ص 193 شود.