نجف

[نَ جَ] (اِخ) نجف علی خان (مولوی) از پارسی گویان متأخر هند است و در شاه جهان آباد میزیسته و به روایت مؤلف صبح تفسیری عجیب و تاریخی غریب از تصانیف اوست و شرح مقامات حریری در صنعت اهمال و شرح دساتیر در زبان دری از » گلشن وی خیلی نیکوست، توراه را به کمال سلاست و لطافت در سلک نظم آورده و مثنوی هفت پیکار و قصهء هیرو را نجهه و غیرذلک او راست: بیانم دلنشین این و آن کن به جان بنشستهء پیر و جوان کن جوانم کن به فکر نوجوانه « به اسلوب مرغوب موزون کرده که نارد پیریم دور زمانه (از تذکرهء صبح گلشن ص 505 ) و نیز رجوع به قاموس الاعلام ج 6 شود.