نجده

[نَ دَ / دِ] (از ع، اِمص، اِ) دلیری (جهانگیری) (غیاث اللغات) مردانگی (جهانگیری) شجاعت (غیاث اللغات) نجده || قوت سختی (جهانگیری) رجوع به نجدت و نجده شود || سرود (غیاث اللغات) : نجده ای ساز از شکسته دلان( 1) اینچنین نجده را شکست مدهخاقانی || مجازاً، بمعنی شجاع (غیاث اللغات ||) یار یاور : شیران شده یاوران رزمت اقبال تو نجده یاوران راخاقانی || یاری یاوری : چون سلطان او را در حالت آن محنت بدید کوکبهء جماعتی از خواص غلامان به نجدهء او فرستاد 1) - ن ل: نجده ساز از دل شکسته دلان ) ( (ترجمهء تاریخ یمینی ص 351.