نثو
[نَثْوْ] (ع مص) فاش کردن خبر و جز آن را (منتهی الارب) (آنندراج) به زبان آوردن و شایع کردن خبر را (اقرب الموارد) آشکار کردن خبر (تاج المصادر بیهقی ||) سخن آشکارا گفتن (زوزنی ||) پراکندن (منتهی الارب) (آنندراج) پراکنده و بخش کردن (اقرب الموارد).