نبر

[نِ] (ع اِ) کنه و کرمی است که پوست شتر به رفتن آن آماسد و آبله ناک گردد، یا نوعی از مگس، یا نوعی از دد (منتهی الارب) (از آنندراج) (از اقرب الموارد) چیزی است که بر شتر برود، پوست شتر برآماهد [ = برآماسد ] (السامی) کنه و کرمکی که چون بر تن شتر حرکت کند پوست وی بیاماسد و آبله ناک گرداند نوعی از مگس دد و سبع (ناظم الاطباء) کنه یا جانور کوچکی شبیه آن یا کوچکتر از آن که چون بر پوست شتر افتد جای آن ورم کند، یا مگسی است که می گزد و جای نیش او باد می کند، یا سبعی است که نه گرگ است و نه خرس، و شاید تصحیف ببر باشد (از معجم متن اللغه ||) جای گرد کردن غله (منتهی الارب) (آنندراج) جائی که تاجر در آن متاع و کالای خود را گرد می کند (ناظم الاطباء) خانه ای که تاجر در آن متاع و غله می نهد (از اقرب الموارد) خانهء گندم و جو و جز آن (مهذب الاسماء ||) خرمن گندم (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء||) (ص) کوتاه بالا[ی] ناکس فاحش (از منتهی الارب) (آنندراج) قصیر فاحش (از المنجد) (از معجم متن اللغه) قصیر و کوتاه بالای فاحش ناکس (ناظم الاطباء) قصیر فاحش لئیم (از اقرب الموارد ||) لئیم (معجم متن اللغه) (المنجد) ج، انبار، نبار.