نبایوت
[نَ] (اِخ) نبایوط مؤلف قاموس کتاب مقدس آرد: نبایوت [ بمعنی محل های مرتفع ] اول زادهء اسماعیل است و از قراری که میگویند اولاد وی در بلاد عرب سکنی ورزیدند در نزدیکی وادی موسی، و گویند نباطیان که در تواریخ یونان و روم مذکورند ( اولادهء نبایوت بوده اند (از قاموس کتاب مقدس ص 870.