نباهه

[نَ هَ] (ع مص)( 1) بزرگوار گردیدن (زوزنی) بزرگوار شدن (تاج المصادر بیهقی) بزرگ گردیدن (از منتهی الارب) (از آنندراج) شرف یافتن (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغه) (از المنجد ||) نام آور گردیدن (از منتهی الارب) (آنندراج) معروف شدن (تاج المصادر بیهقی) اشتهار یافتن (از اقرب الموارد) بلندنام شدن (از معجم متن اللغه) شهرت یافتن مقابل خمول (از المنجد) مشهور شدن (غیاث اللغات (||) اِمص) شرف (اقرب الموارد) (المنجد ||) زیرکی (اقرب الموارد) (المنجد ||) مقابل خمول (المنجد) نام آوری شهرت رجوع به نباهت شود ( 1) - و تثلیثِ ماضی، مَرویّ است از ابن طریف (منتهی الارب).