نأناء
[نَءْ] (ع ص) نَأنَاء، نأنأ، نؤنؤ؛ مرد سست و ضعیف (منتهی الارب) عاجز ضعیف (معجم متن اللغه) عاجز جبان (المنجد) (اقرب الموارد) عاجز درمانده (منتهی الارب) درماندهء جبان و ضعیف (ناظم الاطباء ||) بسیار برگردانندهء حدقهء چشم (منتهی الارب) (معجم متن اللغه ||) بددل (منتهی الارب).