نأل

[نَءْلْ] (ع مص) رفتن (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) مشی (اقرب الموارد) (معجم متن اللغه ||) رفتن بر فشاری که گوئی بر پشت بار دارد (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) جستن کردن و سر خود را به بالا حرکت دادن (ناظم الاطباء) نئیل نألان (المنجد||) جنبان رفتن (از منتهی الارب) اهتزاز در مشی (از اقرب الموارد) نأل نأ الفرس او الضبع؛ اهتز فی مشیه (معجم متن اللغه) (اقرب الموارد) نئیل نألان (المنجد ||) رشک بردن و بد خواستن (از منتهی الارب) حسد بردن (از اقرب الموارد) نئیل نألان (المنجد) حسد (معجم متن اللغه ||) سزاوار بودن ینبغی (از اقرب الموارد) (معجم متن اللغه) عرب نأل را بمعنی و بجای ینبغی استعمال کند و گوید: نأل أن تفعل کذا؛ یعنی سزاوار است که چنان کنی (از منتهی الارب).