نأد
[نَءْدْ] (ع مص) ذهاب || بد خواستن (منتهی الارب ||) حسد بردن (از اقرب الموارد) (از المنجد) کینه حسد رشک (ناظم الاطباء ||) بلا و رنج رسیدن کسی را (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از المنجد ||) زهیدن آب از زمین (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) نزّ (معجم متن اللغه) (از المنجد).