نایب
[یِ] (ع ص، اِ) نائب آنکه بر جای کسی ایستد وکیل جانشین قائم مقام خلیفه گماشته (از ناظم الاطباء) کسی که کار دیگری را انجام دهد || پیشکار (آنندراج) رجوع به نائب شود || در اصطلاح نظامی( 1): - نایب اول؛ ستوان یکم ارتش، درجه ای بین ستوان دوم و سروان - نایب دوم؛ ستوان دوم ارتش، درجه ای بین ستوان سوم و ستوان یکم - نایب سرهنگ؛ سرهنگ دوم، درجه تا اوائل قرن چهاردهم ه ش متداول بوده است « نایب » ای بین سرگرد و سرهنگ تمام ( 1) - عنوان.