ناهضه

[هِ ضَ] (ع ص، اِ) تأنیث ناهض رجوع به ناهض شود || ناهضه الرجل؛ برادران پدری مرد که با وی قیام نمایند و کسانی که بجهت وی غضب کنند بر کسی و قیام نمایند به کار وی (منتهی الارب) (آنندراج) اقوام شخص و برادران ابی او که با او نهضت کنند و به حمایت وی خشمگین شوند یا به خدمت او برخیزند (از معجم متن اللغه): ما لفلان ناهضه؛ یعنی فلان خدمتکارانی که به کارهای وی رسیدگی کنند ندارد (ناظم الاطباء) ج، نواهض.