ناوجوب
[وُ جو] (ص مرکب) ناواجب ناسزا ناروا - به ناوجوب؛ به ناواجب به ظلم به ستم به ناروا به ناحق : حدیث میر خراسان و قصهء توزیع بگفت رودکی از روی فخر در اشعار چنانچه داده بد او را هزار دیناری به ناوجوب بهم کرده از صغار و کبار ازرقی رجوع به ناواجب شود.