نامیدن

[دَ] (مص) (از: نام + یدن، پسوند مصدری) پهلوی: نامینیتن( 1) (نام گذاشتن) (حاشیهء برهان قاطع چ معین)( 2) نام گذاشتن (فرهنگ نظام) اسم گذاشتن (ناظم الاطباء) تسمیه نام نهادن موسوم کردن نام دادن || کسی را به نام خواندن احضار کردن (حاشیهء برهان قاطع چ معین) طلب کردنخواندن بانگ زدن آواز کردن نام بر زبان آوردن (ناظم الاطباء) اسم بردن خواندن - (naminitan (2 - ( ||نامزد کردن (آنندراج) (ناظم الاطباء ||) یاد دادن (ناظم الاطباء ||) ترجمه (یادداشت مؤلف) ( 1 یک مصدر بیش ندارد (یادداشت مؤلف).