نامی ترمدی

[یِ تَ مَ] (اِخ) (میر خان) محمدمعصوم بن میر سیدصفائی ترمدی بکری( 1) از شاعران اواخر قرن دهم و اوایل قرن یازدهم است رفته و « از طرف اکبرپادشاه به سفارت پیش شاه عباس ماضی » متوطن بهکر هندستان بوده است و « شمع انجمن » وی به روایت مؤلف با شفائی و فکری و اوحدی مصاحبت داشته است وفات وی به سال 1051 ه ق در بهکر اتفاق افتاد او راست: امشب ز سوز سینه خوشم مهلت ای اجل خاشاک نیمسوخته مهمان آتش است چون گریهء من دید نهان کرد تبسم پیداست که این گریهء من بی اثری نیست در عشق بتان مشق جنون باید کرد جان را بطریق رهنمون باید کرد چون شیشه تمام پر ز خون باید شد وآنگه ز ره دیده برون باید کرد رجوع به طبقات اکبری ج 2 ص 500 و شمع انجمن ص 346 و روز روشن ص 679 و منتخب التواریخ بداونی ج 3 ص 364 و نگارستان سخن ص 117 و مقالات الشعراء ص 798 شود ( 1) - مؤلف شمع انجمن نام او را میرمعصوم آورده است، در تذکرهء نگارستان سخن نام وی چنین است: میر محمد معصوم بهکری.