نامی
(اِخ) (ملا) شمسی از پارسی گویان هند است و این رباعی را مؤلف تذکرهء صبح گلشن( 1) به نام او ثبت کرده است: ای دل پی یار ناتوانی بس نیست ای دیدهء زار خونفشانی بس نیست عمری است که یار رفت و جان با او رفت هان ای تن زار زندگانی بس نیست جز این از حال وی اطلاعی به دست نیامد ( 1) - صبح گلشن ص 502.