نامی
(اِخ) احمدبن محمد دارمی مصیصی، مکنی به ابوالعباس و مشتهر به نامی از شاعران و ادبای عرب و مداح سیف الدوله است او را با متنبی معارضاتی بوده او راست: دیوان شعر، الامالی، القوافی وی بسال 370 یا 371 یا 399 ه ق در حلب درگذشت از اشعار اوست: رأیت فی الرأس شعره بقیت سوداء تهوی العیون رؤیتها فقلت للبیض اذ تروعها بالله الارحمه غربتها فقل لبث السوداء فی وطن تکون فیها البیضاء ضرتها (از ریحانه الادب ج 4 ص 161 ) و رجوع به قاموس الاعلام ص 735 و یتیمه الدهر ج 1 ص 164 و اعیال الشیعه ج 10 ص 410 و آداب اللغه العربیه ج 2 ص 256 و تاریخ ابن خلکان ج 1 ص 40 شود.