ناله
[لِ] (اِخ) محمد افندی (ملا) بغدادی متخلص به ناله، از پارسی گویان قرن سیزدهم است و به روایت مؤلف صبح گلشن، وی مدتی در استانبول به سر برده و دربار سلطنتی آنجا مقام و حرمتی داشته و سپس به سال 1317 ه ق رخت عزیمت به هندوستان کشیده و در لکهنو اقامت جسته و در اواخر عمر به بغداد مراجعت کرده است او راست: خواهم که چو با من به صد انداز نشینی برخیزی و گویم بنشین بازنشینی رجوع به صبح گلشن ص 501 و قاموس الاعلام ج 6 شود.