نافع
[فِ] (اِخ) ابوعبدالله نافع وی مولای عبدالله بن عمر، اصلا دیلمی و از کبار تابعین و از ثقات محدثان است اهل حدیث در حق وی روایت شافعی از مالک و مالک از نافع و نافع از عبدالله بن عمر سلسله الذهبی است به برکت جلالت قدر هریک ازین » : گفته اند وی مدتی به فرمان عمر بن عبدالعزیز به مصر رفت و مصریان را فقه آموخت اخبار وی فراوان است وفات وی به سال 117 « راویان یا 120 ه ق اتفاق افتاده است (از وفیات الاعیان ج 5 ص 4) (الاعلام زرکلی ص 1094 از تهذیب ج 10 ص 412 ) و نیز رجوع به تاریخ حبیب السیر ج 2 ص 183 و تاریخ گزیده ص 254 و عیون الاخبار ج 1 ص 200 و ج 2 ص 52 شود.