نافخ نفسه
[فِ خُ نَ سِ] (ع اِ مرکب)تنوری است در جائی بادگیر کیمیائیان را که از زیر بر سه پایه استوار است و دیواره و بن آن سوراخ سوراخ بوده و سکوئی از گل دارد و دوا را در کوزه به گل گرفته کنند و بر آن نهند (یادداشت مؤلف).