ناغض
[غِ] (ع ص) اسم فاعل از نغض است رجوع به نغض شود || غیم ناغض؛ ابر جنبده در پی یکدیگر (منتهی الارب) ابرهای جنبنده که بر روی همدیگر بغلتد (ناظم الاطباء) ابرهائی که یکی بر اثر دیگری متحرک باشد (از اقرب الموارد (||) اِ) کرکرانک کتف که جنبان باشد یا هر جای جنبان (منتهی الارب) غضروف الکتف حیث یجی ء و یذهب منه (اقرب الموارد) نغض الکتف غرضوف الکتف (از معجم متن اللغه) غضروف کتف (ناظم الاطباء ||) در انسان: بن گردن، آنجا که سر را حرکت دهد (اقرب الموارد) (المنجد).