ناصیه جای
[یَ / یِ] (اِ مرکب) سجده گاه (از آنندراج) : جایم از دیده کند عقل و چنینش دارند هرکه را کعبهء مدح تو بود ناصیه جای عرفی (از آنندراج ||) آنجای از پیشانی که در وقت به روی افتادن به زمین مالیده می شود (ناظم الاطباء).