ناصر مطرزی

[صِ رِ مُ طَرْ رِ] (اِخ)ناصربن ابی المکارم عبدالسعیدبن علی، ملقب به مطرزی و مکنی به ابوالفتح( 1) خوارزمی حنفی معتزلی از علمای فقه و نحو و لغت است او را خلیفهء زمخشری خوانند چه، در همان سال وفات زمخشری او متولد شده وی در رجب سال 538 در خوارزم به دنیا آمد و به سال 601 پس از سفر حج در بغداد اقامت گزید و به تدریس مشغول شد، سپس به خوارزم برگشت و روز چهارشنبه بیست ویکم جمادی الاولی 610 به همانجا درگذشت و در رثای او بیش از سیصد قصیده و مرثیه سروده شد او راست: 1- کتاب المغرب در لغت 2- المعرب در شرح المغرب 3- الاقناع در لغت 4- المصباح در نحو 5- مقدمه ای در علم نحو معروف به المطرزیه 6- الایضاح در شرح مقامات حریری و غیره از اشعار اوست: یا وحشه لجیره منذ نأوا علو قدری فی الهوی انحطا حکت دموعی البحر من بعدهم لمّا رات منزلهم شطا (از معجم الادباء ج 19 ص 213 ) و نیز رجوع به الفوائد البهیه ص 218 و بغیه الوعات ص 402 و معجم المطبوعات ص 1760 و کشف الظنون ج 1 ص 112 و 132 و ج 2 ص 448 و الاعلام زرکلی ج 3 ص 1092 و روضات الجنات ص 762 و معجم المؤلفین ج 7 ص 202 و فهرست کتابخانه مدرسهء عالی سپه سالار ج 6 ص 41 و قاموس الاعلام ج 6 شود ( 1) - در نسخهء خطی شرح مقامات حریری که در کتابخانهء مدرسهء عالی سپه سالار موجود است نام و کنیه و القاب وی بدین سان است: برهان الدین ابوالمظفر ناصربن المطرزی و نیز در جای دیگر: ناصربن ابوالمکارم المطرزی رجوع به فهرست کتابخانهء مدرسهء عالی سپه سالار ج 2 ص 41 شود.