ناشنوا
[شِ نَ] (نف مرکب) کر اصمّ (ناظم الاطباء) که نمی شنود که شنوائی ندارد : بربط از هشت زبان گوید و خود ناشنواست زیبقش گوئی با گوش کر آمیخته اندخاقانی || آنکه مایل به شنیدن نیست (ناظم الاطباء) ناشنو که نمی پذیرد که سخن کسی را قبول نمی کند.