ناشناسائی
[شِ] (حامص مرکب) ناشناس بودن غریب بودن سرشناس و معروف نبودن گمنامی عدم معروفیت || ناشناختن نشناختن و بدین معنی با کلمات ذیل به صورت پساوند ترکیب شود: خداناشناسی حق ناشناسی نمک ناشناسی || امتناع از شناسائی نادانی ||روستائی (ناظم الاطباء).