ناشره
[شِ رَ] (ع ص) تأنیث ناشر است رجوع به ناشر شود || زمینی که گیاه خشک شده رویاند (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج): الناشره من الارض؛ التی اهتز نباتها و استوت و رویت من المطر (معجم متن اللغه) زمینی که با فرارسیدن بهار گیاه رویاند || ارض ناشره؛ زمینی بلند آب (مهذب الاسماء).