ناشاکر
[کِ] (ص مرکب) ناسپاس کافرنعمت که سپاسگزار نیست کفور که ناشکری می کند مقابل شاکر، به معنی سپاسگزار : گفتم ای باد اینک آنجا رفت خواهم پیش او تو مرا از شاعران ناشاکر فضلش مدان فرخی آنکه او شاکر بود باشد ز خیل الاکرمین و آنکه ناشاکر بود باشد ز خیل الَاخرین منوچهری رجوع به شاکر شود.