ناسخ

مولانا عباس ناسخ تخلص از طبقهء اتراک است اما خود را از » : [سِ] (اِخ) عباس از شاعران قرن دهم هجری است نصرآبادی آرد 1) از اشعار اوست: فیضی نبردی از اثر )« نسبت ایشان خلاص کرده در سلک علوم دینی منسلک است و نهایت صلاح و سداد دارد اشک و آه، حیف! عبرت نیافت چشم دلت از نگاه حیف مردان حق ز افسر شاهی گذشته اند از سر گذشته ای تو ز بهر کلاه، حیف و نیز: متصل دوستی اهل هوس داشته ای روی دل در همه جا با همه کس داشته ای عاقبت گشته غبار دلت از دم سردی هرکه را آینه سان پاس نفس داشته ای رجوع به تذکرهء نصرآبادی ص 191 و ص 541 و نگارستان سخن 115 و روز روشن ص 670 شود ( 1) - تذکرهء نصرآبادی ص 191.