نازله

[زِ لَ] (ع اِ) سختی زمانه بلای سخت (منتهی الارب) (آنندراج) مصیبت شدیدی که بر مردم فرود آید (اقرب الموارد) سختی و حوادث زمانه (غیاث اللغات) (منتخب اللغه) الشدیده من شدائد الدهر (معجم متن اللغه) سختی زمانه بلائی که بمردم رسد (شمس اللغات) واقعه (مهذب الاسماء) بلا ملمّه حادثه پیشامد ج، نوازل نازلات : بلائی عظیم و نازله ای شگرف این ساعت ببرکت تو از من مدفوع شده است (سندبادنامه ص 131 ) چنین دشمن از پای درآورده و چنین نازله ای دفع کرده (سندبادنامه ص 152 ) هر عاقلی اسیر عاقله ای و هر کاملی مبتلی به نازله ای (جهانگشای جوینی ||) چیزی یقال: ما عنده نازله؛ ای شی ء (مهذب الاسماء).