نازاینده
[یَ دَ / دِ] (نف مرکب) ماده ای که باردار نشده و نزائیده باشد (ناظم الاطباء ||) عقیم نازا سترون (ترجمان القرآن) عقیم بی بر (ناظم الاطباء) عقیم عقام عاقر (از منتهی الارب) نازا : چون خواهد که از شتر و گاو زکوه بدهد باید که هر گوسفند زاینده و نازاینده ای بشمرد (تاریخ قم ص 175 ) - نازاینده شدن؛ عقر عقم عقاره (از ترجمان القرآن) (دهار) (تاج المصادر) (منتهی الارب) - نازاینده گردانیدن؛ اعقام (تاج المصادر بیهقی) تعقیم (منتهی الارب) عقیم کردن سترون کردن نازا کردن.