نارالحرتین
[رُلْ حَرْ رَ تَ] (اِخ) آتشی بوده است در بلاد عبس که شبها از آن روشنائی ساطع می شده و روزها دودی از آن برمیخاسته است و هر کس را که بدان نزدیک می شده میسوزانیده است خالدبن سنان چاهی کند و آن را بخاک مدفون کرد و این را معجزهء او دانسته اند رجوع به صبح الاعشی ج 1 ص 410 و بلوغ الارب ج 2 ص 164 شود.