نادری کازرونی

[دِ یِ زِ] (اِخ) حاجی میرزا ابراهیم( 1) یا محمد ابراهیم( 2) کازرونی شیرازی متخلص به نادری، از شاعران قرن سیزدهم است در علوم حکمت طبیعی را نزد عمش که به دوران زندیه حکیم باشی مشهوری » اوایل عمر به شیراز آمد و به تحصیل پرداخت( 3) و 4) و طبیبی حاذق شد و به سال 1217 در مصاحبت محمد نبی خان شیرازی به هندوستان رفت و اموالی از نقد )« بوده است فرا گرفت ( و جنس اندوخت و به وطن معاودت نمود( 5) و چون به شیراز بازگشت در حلقهء مریدان حاج میرزا ابوالقاسم شیرازی درآمد( 6 8) و مؤلف آثار ) مؤلف فارسنامهء ناصری عمر او را از 80 سال بیشتر ذکر کرده است( 7) تاریخ وفات او را مؤلف فارسنامه 1260 9) و مؤلف ریحانه الادب 1250 ضبط کرده اند مؤلف هدیه العارفین( 10 ) نام این کتب را از آثار او ) عجم و هدیه العارفین 1258 ذکر کرده است: دیوان اشعار و مثنویات انفس و آفاق چهل صباح شائق و مشتاق گلستان خلیل مشرق العشاق منهج العشاق این اشعار از اوست: گر سزد شوری ز سوز عشق در سر داشتن کی سزد جز سوز عشقت شور دیگر داشتن محضری آمد قوی در پاک دامان بودنم در غمت ای پاکدامن دیدهء تر داشتن * در همه ذرات جز خورشید روی یار نیست لیک چشم احولان شایستهء دیدار نیست بی حضورت از حضورت نیستم یکدم جدا کز حضورت با غیاب و با حضورم کار نیست * ای ز وجود تو وجود همه بود تو شد عین نمود همه ای تو حبیب دل دیوانه ام پر ز می عشق تو پیمانه ام ای رخ جان محو جمال خوشت رهزن دل غنج و دلال خوشت ز آنچه بجز روی تو رخ تافتم در همه رخ روی ترا یافتم * خرم دلی که از مدد طالع جوان بگزید عزلتی ز جهان و جهانیان خواهی اگر فراغ برون کن تو از دماغ سودای دهرکش نبود سود جز زیان عنقاصفت ز جملهء عالم کناره گیر سیمرغ وار از همه کس گم کن آشیان ( 1) - مؤلفان آثار عجم ص 328 و فارسنامهء ناصری ص 54 و هدیه العارفین ج 1 ص 44 و ریاض العارفین - (4) 3) - فارسنامهء ناصری ص 254 ) ص 321 و مجمع الفصحا ص 498 نام او را چنین نقل کرده اند ( 2) - ریحانه الادب ج 4 - (9) 8) - ص 254 ) 7) - ص 254 ) 6) - ریاض العارفین ص 321 ) 5) - از فارسنامهء ناصری ص 254 ) ریاض العارفین 321 ص 328 بهار عجم و ص 44 ج 1 هدیه العارفین ( 10 ) - ج 1 ص 44.