ناخفتنی
[خُ تَ] (ص لیاقت) نخفتنی آرام نگرفتنی که خواب و آرامش پذیر نیست: این فتنه ناخفتنی است؛ تمام نشدنی است || که نتوان در آن خوابید که جای خواب و آرامش نیست که در آن جای خوابیدن و آرامش و استراحت نیست که نتوان در آنجا خفت : به اندرز گفتش همه گفتنی که جائی چنین هست ناخفتنینظامی.