نابه

[بِهْ] (ع ص) شریف (اقرب الموارد) نام آور و گرامی (منتهی الارب) ج، نُبُهْ (آنندراج) بزرگوار مشهور به بزرگی بلندنام نبیه نبه || امر نابه؛ کار بزرگ (منتهی الارب) (آنندراج) النابه من الامور؛ العظیم الجلیل (معجم متن اللغه ||) هوشیار و زیرک 1) - فقط در غیاث اللغات رجوع به ناب شود ) ( (المنجد) ج، نبهاء || شراب خالص (غیاث اللغات)( 1.