مینوی
[نُ] (اِخ) مجتبی. دانشمند ایرانی متولد سال 1282 ه . ش. تحصیلات ابتدائی او در سامره و تهران و تحصیلات متوسطهء وی در دارالفنون و دارالمعلمین مرکزی و تحصیلات و مطالعات دانشگاهی و عالی او در کینگز کالج (لندن) و مدرسهء مطالعات آسیائی دانشگاه لندن بود. شغل های اداری وی: تندنویسی در مجلس شورای ملی، ریاست کتابخانهء ملی، عضویت دفتر فرهنگی سفارت ایران در لندن و پاریس، ریاست تعلیمات عالیهء وزارت فرهنگ، رایزنی فرهنگی سفارت ایران در ترکیه، استادی دانشگاه تهران و مسؤولیت علمی بنیاد شاهنامهء فردوسی بود. وی روز ششم بهمن ماه 1355 ه . ش. درگذشت. آثار علمی و تحقیقی ارزنده ای دارد.