میکائیل
(اِخ)(1) میکال. نام فرشتهء روزی. (از منتهی الارب، مادهء م ک ل). فرشته ای که روزی مخلوق را می رساند و به فارسی بشتر و تشتر نیز گویند. (ناظم الاطباء). فرشتهء روزی. (دهار). میکائین. (منتهی الارب). فرشتهء روزیها. نام یکی از چهار ملک مقرب. (یادداشت مؤلف). فرشتهء روزیها. (السامی فی الاسامی). رئیس الملائکه. یهودا. پیشوای عساکر فرشتگان. (قاموس کتاب مقدس) :
توهم هست عزرائیل و فضلت هست میکائیل
چو اسرافیل شد منطق خرد جبریل با طیران.
ناصرخسرو.
چون سرافیل قناعت تا ابد جاندار تست
گو مکن دیوان میکائیل روزی را ضمان.
خاقانی.
میکائیلت نشانده بر پر
آورده به خواجه تاش دیگر.نظامی.
وقتی چنین بود که با جبرئیل و میکائیل نپرداختی. (گلستان).
(1) - مرکب از «میکا» به معنی کیست مثلِ (قاموس مقدس) + «ئیل» به معنی خدا.
توهم هست عزرائیل و فضلت هست میکائیل
چو اسرافیل شد منطق خرد جبریل با طیران.
ناصرخسرو.
چون سرافیل قناعت تا ابد جاندار تست
گو مکن دیوان میکائیل روزی را ضمان.
خاقانی.
میکائیلت نشانده بر پر
آورده به خواجه تاش دیگر.نظامی.
وقتی چنین بود که با جبرئیل و میکائیل نپرداختی. (گلستان).
(1) - مرکب از «میکا» به معنی کیست مثلِ (قاموس مقدس) + «ئیل» به معنی خدا.