می
[مَی ی] (اِخ) الزیاده (1886-1941 م.) ادیب و شاعری از مردم لبنان است. وی علاوه بر لغت عرب به لغت های اروپائی آشنائی داشت. در نهضت ادبی جدید سهمی به سزا دارد. او را مؤلفاتی است از آن جمله: باحثه البادیه. المساوات. سوانح فتاه. و جز آن.