مه
[مَهْ] (ع اِ فعل) یعنی بازایست و چون آن را متصل کنند تنوین در آن داخل کرده مَهٍ میگویند، مانند: مَهٍ مَهٍ. (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). به معنی بازایست و هو اسم فعل، فان وصلت نونت و قلت مهٍ مهٍ. (آنندراج) (از نشوءاللغه ص11). به معنی مکن و این از اسمای افعال است به معنی امر. (غیاث اللغات).