مولده

[مُ وَلْ لِ دَ] (ع ص، اِ) (اصطلاح پزشکی) نزد طبیبان از قوتهای تن است. یکی از سه قوهء نباتیه. و آن دو دیگر غاذیه و نامیه است. قوه ای است که در جسم هرچه لطیف تر باشد آن را جمع کند تا از آن مجموع مثل آن جسم حاصل کند، چنانکه در نبات، تخم، و در حیوان نطفه. (یادداشت مؤلف). قوتی است که از خون تحصیل منی کند و آن را مستعد قبول صورت انسانی و غیره کند. (غیاث). یکی از چهار قوهء مخدومهء طبیعیه و آن به مغیرهء اول معروف است و خود قوه ای است که منی را از خون می گیرد. (از تذکرهء ضریر انطاکی ج1 ص13).
- خیال مولده؛ تصور زاینده(1).
(1) - Imagination reproductive (فرانسوی).