موده
[مَ وَدْ دَ / مِ وَدْ دَ] (ع مص) دوست داشتن کسی را. (منتهی الارب). ود. وداد. وداده. مودده. مودوده، به معنی ود. (ناظم الاطباء). دوست داشتن. (ترجمان القرآن جرجانی ص96) (تاج المصادر بیهقی) (المصادر زوزنی). و رجوع به ود شود.