موجب
[مُ وَجْ جِ] (ع ص) ماده شتری که در پستانش فله بسته باشد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)(1). || نعت فاعلی از توجیب. آن که در شبانه روزی یک بار می خورد. (ناظم الاطباء). رجوع به توجیب شود.
(1) - در ناظم الاطباء در این معنی، حرف «ج» مفتوح ضبط شده است.
(1) - در ناظم الاطباء در این معنی، حرف «ج» مفتوح ضبط شده است.