اسحاق
[اِ] (اِخ) ابن الفیض بن محمد بن سلیمان ابویعقوب. مولی عتاب بن اسیدبن ابی العیص. وی پس از 250 ه . ق. درگذشت و از ابی زُهیر عبدالرحمن بن مغراء و مهران و سلمه بن حفص و ولیدبن مسلم و ابن عیینه و عبدالمجیدبن عبدالعزیز روایت دارد. ابونعیم بوسایطی از او و او بوسایطی از رسول اکرم (ص) آرد که فرمود: ما من رجل یری عبداً به بلاء فیقول الحمد لله الذی عافانی ممّا ابتلاک به و فضلنی علی کثیر ممّن خلقه تفضیلاً فیبتلی بذلک البلاء. رجوع بذکر اخبار اصبهان چ لیدن ج 1 ص 214 شود.