مله

[مِلْ لَ] (ع اِ) کیش. دین. (ترجمان القرآن). کیش. (السامی) (مهذب الاسماء). کیش و شریعت. (منتهی الارب) (آنندراج). شریعت و دین. ج، ملل. (ناظم الاطباء). شریعت یا دین و گویند مله و طریقه یکی است و آن اسم است از «املیت الکتاب»، سپس به اعتبار اینکه پیغمبر آن را املا می کند به اصول شرایع نقل شده است. (از اقرب الموارد) (از کشاف اصطلاحات الفنون) : و من یرغب عن مله ابراهیم الاّ من سفه نفسه. (قرآن 2/130). و قال الذین کفروا لرسلهم لنخرجنکم من أرضنا أو لتعودن فی ملتنا فأوحی الیهم ربهم لنهلکن الظالمین. (قرآن 14/13). رجوع به ملت شود. || خون بها. (منتهی الارب) (آنندراج). دیه و خونبها. (ناظم الاطباء). دیه. ج، ملل. (از اقرب الموارد).